Donderdag 19 november 2009 - De derde dag van dit mooie toernooi in de bekende aimabele sfeer. Ik kwam laat binnen, alle partijen waren reeds gespeeld. Veel vrolijkheid rond de bar. Een stralende Sebastian Siebrecht en een wat verdwaasd kijkende Julius Armas kwam ik als eerste binnen tegen, na buiten al een introvert glimlachende Twan Burg tegen het lijf te zijn gelopen. De lange glamourboy Siebrecht was – terecht! - apetrots op een mooi geboekte overwinning. Yochanan was het slachtoffer van deze Duitse dadendrang.

Sebastian Siebrecht

Julius Armas raakte niet uitgepraat over zijn wonderlijk behaalde remise. Volgens eigen zeggen had hij gespeeld zoals hij was: “a complete idiot”. Nou ken ik Julius al wat langer en deze aardige Frans-Roemeense campinghouder kan prima schaken. Maar het moet gezegd: zijn stelling zag er bij tijd en wijle uit als die van een beginner.
Sjoerd Plukkel herhaalde gedeeltelijk zijn ervaring van gisteren. Doch nu bleek de NS hier niet schuldig aan. Onze regionale strijder kwam gewoon een half uur te laat. Een achetrstand die helaas niet meer in te lopen bleek. Een oude gezegde bij ons lokale Schaakgenootschap Het Paard van Ree (doe eens mee!) luidt: “er is slechts snier en smaad voor de schaker die door zijn vlag heen gaat”. Maar dit gun ik onze Sjoerd nou ook weer niet. Gewoon op tijd komen dus.

De zo vlot begonnen Daniel Naroditsky liep zich stuk op de altijd vrolijke Piet Peelen. Het lijkt niet de beste partij van Daniel. En hij moet de strijd nog met een heel rijtje sterke spelers aanbinden. Zwaar teleurgesteld trof ik hem in een hoekje aan. Niet aanspreekbaar.
Lars Ootes had vandaag de eer tegen onze enige vrouwelijke deelneemster aan te mogen treden. Arlette van Weersel had zich in de eerste ronde al een taaie dame getoond tegen Yochanan Afek. Stukverlies betekende echter haar tweede nul.

Tsja, één malle remise, mooie partijen, trieste verliezers. Maar de temperatuur van de ranglijst is definitief boven het vriespunt.
En het was een echte nul-dag.

De uitslagen van vandaag:

namens de organisatie,
Dennis Krassenburg