Donderdag 26 november 2009 - Zoals gisteren al min of meer aangekondigd trad vandaag een tweede held voor het voetlicht. Met een vlotte remise tegen Sjoerd Plukkel (eens een Plukkel altijd een heer?) behaalde Rick Lahaye het laatst benodigde halfje voor zijn eerste meesternorm.  Klassetoernooi van Rick hoor. Na de eerder door Twan Burg behaalde IM titel een tweede succes voor het toernooi.
Bijna had Twan Burg een machtig stempel op het toernooi kunnen drukken door als ongeslagen winnaar te eindigen. Maar in de slotronde ging het toch lichtjes mis tegen Lars Ootes. Onontkoombaar mat bracht een onverwacht einde aan zijn imposante puntenreeks.

Toernooiwinnaar Twan Burg	Rick Lahaye

Verder speelden vandaag "David tegen Goliath" oftewel Afek tegen Naroditsky. Lichtelijk gepikeerd kwam Goliath uit de speelzaal. Puntje voor David dus, maar dat had één of andere mythe al eens voorspelt…..  Too little too late zoals de moeder van Naroditsky snedig opmerkte. Maar toch een aardig Thanksgiving cadeautje voor onze kleine strijder.

David tegen Goliath

Ook de twee langsten onder het gezelschap, Siebrecht en Peelen, mochten vandaag de degens kruisen. De kortste van de langen had nu toch mooi het overwicht. Knap hoor van Peelen.
De laatste partij was die tussen de hekkensluiters van Weersel en Armas. Allemaal vechtschaak tot de laatste snik. Al was Julius wel degene die moest vechten. Voor Arlette was het met een overweldigend overwicht, eigenlijk een kwestie van afwachten. En jawel: De Dame behaalde haar eerste volle punt!

De burgemeester	Happen maar

De Beverwijkse burgervader had ondertussen het pand betreden, wierp een vaderlijk oog in de speelzaal en zag dat het goed was. In zijn, onveranderlijk amusante, speech bedankte hij de inwoners van de Republiek Wijk aan Zee en de spelers. Bert deed er nog een verbale schep bovenop. Kortom alle ingrediënten waren weer voorhanden om dit toernooi te beëindigen: heerlijke boerenkool met worst, champagne en de onvermijdelijke speeches.
Tot volgend jaar!

De uitslagen van vandaag:

namens de organisatie,
Dennis Krassenburg